Zondag 15 maart is de eerste vlucht met het kernteam. Dit seizoen staat in het teken van 2 passies: coachen en vliegen. We hebben al een teambuildingdag, individuele coachingsessies, een KNVVL dag en een concentratie avond met Rico Schuijers achter de rug.

Nu eerst maar eens vliegen. Toegegeven, het is inmiddels 2 jaar geleden dat ik op Langevelderslag stond. Even doorademen en dan heerlijk rustig soaren als een meeuw. Met Koos tot aan Zandvoort geweest, maar de herinnering van jaren geleden, dat ik daar ooit eens uitzakte (en loop dan maar eens terug met windkracht 5 en een vleugel op je nek!) maakte dat ik het rustig aan deed.

Na ca. 1,5 uur wilde ik wel landen. Ik had 3 pogingen nodig om te landen, en was blij dat ik aan de grond stond. Iedereen kwam achter elkaar binnen en als laatste was Andre aan de beurt. Hij maakte een prima landing na een aantal pogingen en wilde nog een keer starten. Helaas liep die landing minder goed af en moest hij met een gebroken arm constateren dat het vliegen er voorlopig niet meer inzat. Ontzettend balen voor Andre. Hopelijk kan hij van de zomer nog het NK vliegen.
Ik zelf heb vreselijke spierpijn van het vliegen en niet rekken en strekken na de vlucht. Helaas had ik wat anders aan mijn hoofd.