Dag 10 - 21 juli

Een wat twijfelachtige dag voor een fatsoenlijke taak. Het duurt ook lang voordat er een taak is en het wordt dan een taak van 67 km uitgezet. Eerst in de vallei van Ager, dicht tegen de berg aan omdat het in het dal slechter zou zijn, en daarna naar het noorden naar de vallei van Tremp en Isona. Er staat erg veel wind op de start en de winddummy wordt aardig de lucht in geblazen na de start. Uiteindelijk haalt hij wel een aardige hoogte. Vlak voordat de eerste piloot wil starten wordt het window met een half uur vertraagd.

We zien weer een hoop spectaculaire starts en van sommige piloten vraag je je af of ze weten wat ze doen. Er zijn er die er direct na de start op starthoogte draaien en wat een hoop gedoe oplevert. Koos en Martin starten met de meute, maar Martin landt vrij snel. Rob, Tanno en Erik gaan snel achter elkaar, maar zo'n beetje als laatsten.

Het is een kwestie van mazzel, want er zijn makkelijke momenten en moeilijke. Ons team gaat het niet halen en hoewel Tanno en Rob op goal staan, hebben ze goal niet gehaald. Erik en Koos staan net voor goal aan de grond. In het klassement wordt het nu spannend (lees ook het officiele blog van de wedstrijd: www.ager2010.blogspot.com voor de feiten) want het gaat nu tussen Gerolf en Thomas, beiden uit Oostenrijk. De laatste heeft veel punten goed gemaakt en staat nog maar 128 punten achter op nummer 1.

Vandaag, vrijdag de 23ste, hebben we de laatste taak…

I’m not sure what the day is going to bring and if we will have a decent task. It takes a long time before the task has been set and it turns out to be only 67 km. First in the valley of Ager and only close to the mountain because they expect bad conditions in the valley, and then to the north to the valley of Tremp and Isona.There is a lot of wind on launch and the winddummy is blown into the air after launching. In the end he gets high. Before the first pilot wants to launch the window is postponed with half an hour. We again see a lot of spectaculair launches and some pilots make you wonder if they know what they are doing. There are those who turn directly after launching what makes it difficult for other pilots launching. Koos and Martin launch in the middle of the field, but Martin lands fairly quickly. Rob, Tanno and Erik launch after each other, but almost last.

It is a matter of luck, because there seem to be easy and difficult moments. Our team is nog making it and although Rob and Tanno are at goal, they didn’t make goal. Erik and Koos land just before goal. In the scores things are getting very exciting (you should also read the official blog www.ager2010.blogspot.com for the facts) because it is now between Gerolf and Thomas, both Austrians. Thomas gained a lot of points the last 2 tasks and he is only 128 points behind number one.

Today, Friday 23, we are having the last task…

Alphons

Inmiddels heeft ook ons het onverwachte bericht van het ongeluk van Alphons bereikt. Het team is aangedaan en blij dat we vandaag niet hoeven te vliegen. We wensen zijn familie en (vlieg-)vrienden veel sterkte in deze moeilijke tijd.

The news of unexpectedly losing a flying friend has reached us now. We wish extend our sympathies to his family and (flying) friends.

Freaking Bloggers

As I have been so busy writing on my blog to the home front on the adventures of the Dutch team, their hang-waiting and flying activities, the results and rest day group outings and not to forget my silly finger accident (which according to the overall results number one pilot in the competition was the wrong finger…) I all forgot to write about this number one pilot!

So, I’m going to do a special on him today! Yes, this entry will all be about Gerolf (and not about ME). The reason for this is his so justified piece on the Oz Report on us freaking bloggers, that I only noticed after checking the official www.Ager2010.blogspot.com (sorry Davis). As I was looking for how the Brittish, Ozzies, Germans and Slovenian pilots where doing and what gossip is going on here in Ager. Because isn’t that what blogs are all about: a keeping up to date of the activities of the bloggers’ petty lives?

I do my best to film (and thus video blog) Gerolfs comments during the briefing and the handing out of the day price (but then that might start to bore after a couple of times) and his unofficial conversations with the officials.

Now the problem is that I don’t see a lot of Gerolf these days (pics where taken in 2005 in Croatia). On launch he is busy doing task advisory stuff. He takes off early and usually has left goal by the time my team members have reached it, I’m afraid. To get the results I still have to rely on the list posted after 22 hrs, like everybody else, or read the mailed copy. So what can I add, next to the official site and their very nice blog?

So I have the perfect solution: Gerolf, go blog yourself ;-). Do as all the other reporters, writers and part-time poets and write all about yourself so you can check at any time what you’ve been up to. And it can be all about YOU, YOU and YOU. And I’ll just love to read all about it how it’s going to end with the mighty Austrians and any future adventures that you're going to be up to.

The song is especially for YOU, just exchange the word ‘song’ for ‘blog’ ;-)

Cheers!

Dag 9 - 20 juli

Een rustdag dus.

We are having a rest day.

Ollie and the vultures

Ollie Barthelmes checked out the Ager area before the Europeans and had some nice encounters in the air. This video shows the area where we have been flying for the past two weeks very well. Enjoy the flight!

Dag 8 - 19 juli

Het moet weer een mooie dag worden, wel met 'wat' onweerskansen in het oosten. De meeste piloten zijn snel van de berg af en onder de wolken gaat het goed omhoog. Iedereen is goed gestart. Tussen de wolken hebben ze veel last van behoorlijke sink en in de vallei op weg naar het eerste keerpunt in het noord westen vooral veel last van de wind en turbulentie. Er vindt een slagveld plaats tot 40 km: 46 piloten staan dan al aan de grond en daar zitten niet de minsten bij. Julia komt te langzaam binnen en mag vanwege een hersenschudding met de Hongaar die zijn sleutelbeen breekt een nachtje naar Tremp. Jonny crasht nog een keer zijn toestel in de bomen en een Oostenrijker landt nog eens op zijn gebroken rib met zijn radio, au. Koos heeft (zou het familie zijn?) een silly accident en stoot zijn teen tijdens het zwemmen in de rivier. Ik denk dat er aardig wat uprights gesneuveld zijn vandaag. Uiteindelijk staan er maar 19 man op goal. Voor de chauffeurs is het een lange rit. De Belgen doen er zelfs 5 uur over om weer terug te komen. Het gerucht gaat al dat we morgen een rustdag hebben.

It is going to be a nice day with 'some' possibilities for thunderstorms in the east. Most pilots launch quickly and under the clouds they climb well. Between the clouds there is a lot of sink and in the valley towards the first tp they encounter a lot of wind and turbulance. There is a battlefield upto 40 km: 46 pilots are down and among them are pretty well performing pilots. Julia flies too slow and gets to spend a night in Tremp as the Hongarian pilot who breaks a collarbone. Jonny crashes his glider again in the trees and an Austrian lands on his radio and his already broken rib, au. Koos has (is he family?) a silly accident and hurts his toe swimming in the river. I guess that a lot of metal/carbon broke today. In the end 19 pilots make goal. For the drivers its a long retrieve. The Belgians even take 5 hours to come back. The rumour says that we have a rest day tomorrow.

Dag 7 - 18 juli

Even wennen aan het feit dat ik zonder vleugel de berg op ga. In plaats daarvan neem ik een stoel en mijn laptop mee en ga ermee onder de vleugel van Koos zitten. Er wordt een taak van 111 km uitgezet op een stabiele dag. Voor wie niet van pielen in een krappe gaggle houdt, doet er beter aan nog even te wachten met starten. Er volgen vele spectaculaire starts, waarbij er 1 onder de start terecht komt met niet meer dan een gebroken upright. Kathleen besluit halverwege toch maar niet te starten en laat een spectaculaire rem techniek zien. De tweede poging is prima. De wind komt op een bepaald moment behoorlijk uit het westen, en later zelfs van achter. Hmmmmm.

Erik kiest voor een vlucht in het dal van Ager en Tanno en Martin komen helaas ook niet ver. Lars Bo heeft zich zelf laten verrassen en moet a la Luke Skywalker in een kloof landen. Toestel geprakt, piloot veilig. De helicopter rukt volslagen zinloos uit en Timothy en Tanno laten zich verbazen door de landingsplek.

Rob en Koos halen goal en zien hoe Jonny na de landing meteen mag bijkomen in de ambulance: iets teveel van zichzelf gevraagd, denk ik toch.

I have to get used to the idea of going to the mountain without my glider. Instead I bring a chair and my computer and sit under Koos’ glider. There is a task of 111 km on a stable day. For those who don’t like scratching in a tight gaggle, better wait. We see many spectacular launches, one of which ends under launch in a broken upright. Kathleen decides halfway not to launch and shows a spectacular break technique. In one moment there is a strong westerly wind and later even comes from the back.

Erik decides to stay in the Ager valley, Tanno and Martin don’t get too far. Lars Bo got in trouble in a narrow ‘Luke Skywalker’ valley and was forced to land there. Glider broken, pilot safe. The hel icopter get’s on a useless flight and Timothy and Tanno are amazed to see where he landed. Rob and Koos make goal and see how Jonny is taken into the ambulance to recover from the flight: so it was too much after all, I guess.

Dag 6 - 17 juli

's Morgens vroeg brengt Timothy me naar het ziekenhuis in Tremp voor mijn afspraak met dr. Gozzi. De operatie duurt 45 minuten, maar ik maak het niet echt mee. Wel gek om ze met een arm bezig te zien waarvan je rationeel weet dat die van jou is maar aanvoelt als een stuk hout dat los ligt van je lijf. Na de operatie mag ik toch niet meteen weg dus laat Timothy me achter om eerst flink te eten en dan veel te slapen. Wel lastig hoor als je niet veel Spaans spreekt en de zusters bar weinig Engels of Frans. Ook moet ik nog even, net na de operatie, bellen met de verzekering omdat er iets mis is gegaan.

Om 6 uur word ik, na nog even volgespoten te zijn met medicijnen, naar huis met Connie en Tanno, die bij Tremp geland is.

Ze vliegen vandaag een taak van 132 km met 7 keerpunten. Helaas geen Dutchies op goal.

Op de camping loopt Johnny er inmiddels ook niet al te vrolijk bij. Die is ergens aan het einde van de taak gecrashed maar kan zich er niets meer van herinneren.

Early in the morning Timothy drives me to the hospital in Tremp for my appointment with dr. Gozzi. The operation lasts 45 minutes, but I'm mostly not very awake. Silly to se them busy with an arm you know is yours but feels like a log and free from your body. After the operation I'm not allowed to go so Timothy leaves me to have a big meal and lots of sleep. Difficult to communicate when you don't speak a lot of Spanish and the nurses hardly speak English or French. I also have to phone with the insurance straight after the operation because something went wrong. At 6 I'm allowed to leave with Tanno, who landed close to Tremp, and Connie.

Today they fly a 132km task with 7 tp's. Unfortunately no Dutchies in goal. Johnny has crashed at the end of the task but can't remember a thing.

Dag 5 - 16 juli 2010

Het wordt vandaag de mooiste dag van de wedstrijd worden en dat is tot nu toe wel waar. Vliegtechnisch dan. Wolkenbasis tot wel 3500 m en goede bellen. Een taak van 196 km naar een schitterende ridge. Omhoog kijkend naar de cumulussen heb ik er wel zin in.
Voor de briefing begint Gerolf zich nog wat aan te stellen tegen Flip, let’s not get silly, omdat hij een verplichte startgate wil voor de eerste 20 (of) 30 toppiloten. Dat is prettig want dan kan hij ze goed in de gaten houden. Maar er is over bepaald door de CIVL dat dat niet gebeurt, dus helaas voor Gerolf. Moet hij toch echt zelf goed blijven vliegen. Later zegt hij er niets meer over, misschien is hij toch tot betere inzichten gekomen.

Dus nadat de strategie besproken is ga ik me op tijd klaar maken. Je kent dat wel: laatste spullen in je harnas, rok uit en broek aan, t-shirt en meerdere truien en tot slot slippers uit en schoenen aan. Ik duw altijd mijn veters in mijn schoenen zodat ik er niet over kan struikelen… safety first! En ineens denk ik: wat voelt mijn vinger raar aan en wat ziet dat topje er gek uit! Koos staat net klaar om de rij in te gaan dus loop ik naar los bomberos. En die nemen meteen actie: misschien wel gebroken! He shit! Kan ik daar mee vliegen? Vraag ik nog terwijl ze een spalk aanmeten. Hmmmm, not very good idea.
Braaf ga ik met Isabelle naar Tremp (bedankt Timothy en Adriaan voor het afbouwen van mijn vleugel), waar ze na 1,5 uur een 2 foto’s tot de conclusie komen dat hij niet gebroken is. Ze plakken mijn sneue ringvinger aan mijn middelvinger en het zal wel overgaan…
Dus naar goal, wat om de hoek is. Daar zien we spectaculaire landingen en volgen op de radio hoe het team het doet. Erik vliegt 144 km en Martin komt net niet over de laatste pukkel. Koos landt als eerste Nederlander gevolgd door Rob die echt geen meter over heeft en tot slot Tanno. Als Koos is verbaasd dat ze me zo weggestuurd hebben, daar moet toch echt meer aan de ‘hand’ zijn. Dus zit ik om half 9 weer bij de eerste hulp. De dokter is eerst wat geïrriteerd dat ik er weer ben want de foto was toch duidelijk! Maar dan vrij snel roept ze toch de chirurg, die gelukkig goed engels spreekt erbij. De pees van de strekspier is afgescheurd. Tja, we kunnen wel en niet opereren en dat kan vanavond nog of morgen… Na kort overleg krijg ik een afspraak voor morgen en gaan we snel terug om wat te eten. Morgen moet ik immers nuchter blijven.



Today is the best day of the competition and so far it is true. Speaking about weatherconditions for flying then. Cloudbase upto 3500m and good thermals. I want to fly. Before the task briefing Gerolg has a silly tantrum because he wants a mandatory startgate for the best 20 (or 30) pilots. As I said, it is a silly tantrum and he must know it because he does not bring the issue up anymore.
So after we have discussed our strategy for the day, I get ready. You know: last stuff in the harnass, skirt out trousers on, t-shirt and several sweaters on and finally I change my shoes. I push the shoestrings into my shoes so I won’t trip over them at launch – safety first. When all of a sudden my finger feels strange and looks even stranger. I go to Koos who is ready to get in line and then go to see los bomberos who think it might be broken! Oh shit! Can I fly with that? I ask as they put a splint on my finger. Hmmmmm, not a very good idea.
So I leave for Tremp with Isabelle (thanks Timothy and Adriaan for taking care of my glider), where they come to the conclusion after 1,5 hrs and 2 photo’s that it isn’t broken. So they tape my silly ring finger to my middlefinger and tell me that it will get better soon.We go to goal to see some spectaculair landings and follow on the radio how the team is doing. Erik flies 144 km, and Martin just doesn’t make goal. Koos is first Dutchie in goal followed by Rob how really has no altitude left when crossing the goalline. And finally Tanno lands. Koos is surprised to hear that they just sent me away, there must be more to it! So at half past 8 I’m back at first aid. The doctor is a bit upset at first because I’m back and the photo was pretty clear! But then she calls the surgeon quite quickly who luckily speaks English. The tendon for flexing my finger was torn of. Well, we can and can’t operate and that we can do tonight or tomorrow…. I opt for tomorrow and we go back quickly so I can eat something as I have to stay sober the next day.

Dag 4 - 15 juli 2010

En we hebben gevlogen! Een taak van 112 km, eerst 23 naar het noorden en daarna een rechte lijn naar het zuid oosten. De dag begon met volledige bewolking, maar het klaarde later weer op. Niemand had wederom haast om te starten. Tanno ging als eerste en daarna volgde de meute. Hoewel iedereen zich deze keer wel hield aan de draairichting, was het toch wel dringen in die paar honderd meter boven start. Ik kon net niet op tijd met Tanno meekomen en ben later gestart met Rob en Erik. Het lukte met niet goed om de eerste bel te pakken, waardoor ik als laatste achterbleef. We vlogen over wat onaangenaam gebied, dus heb ik snel mijn koers richting het dal verlegd. Daar vond ik nog een bel op 1350 meter die me weer voldoende hoogte gaf om het eerste keerpunt bijna te bereiken. Een volgende bel maakte dat ik over het keerpunt heen kwam, maar daarna dreef ik steeds verder naar het noorden af. Achteraf gezien had ik dat het beste kunnen doen: naar de ridge erachter gaan. Maar dat deed ik dus niet. En even later stond ik bij Virpe (Fin) en Andre (D) in het veld. Gelukkig kon ik met hen meerijden omdat de rest van het team bij wel weg gekomen was. Tanno, Erik en Rob landden bij elkaar in het veld bij het tweede keerpunt en Martin kwam daar ook ergens neer. Koos is tot 8 km voor goal gekomen. Vandaag dus geen Dutchies op goal.

And we flew! We had a 112 km task that first went north and then a straight line south east. The day started with overcast but later it cleared up. Tanno launched first. It was busy in the air again. I could not keep up with Erik and Rob. I drifted low to the valley yo avoid unlandable area and found a thermal at 1350 m. It took me to the 1st tp but I also had to land there. Koos got to 8 km's before goal, the rest landed at 2nd tp.

Dag 3 - 14 juli 2010

Een rustdag. Er is harde wind voorspeld in de hoogte en 2 velden met noodweer in het zuiden en het noorden. We gaan niet eens de berg op. Dus hangen we wat rond de tent, interneppen wat, vertellen sterke verhalen, duiken nog eens in het zwembad en doen inkopen in Tremp waar het opvallend druk is met rondhangende piloten.

Als we terug rijden is het de hele dag prachtig geweest met mooie cumulussen en volgens Natalia schitterende vliegweer. Oke, de wolken gingen redelijk hard, maar toch ook niet zo hard en dat van dat onweer... nergens een vuiltje aan de lucht. 's Avonds kijken we nog eens naar de soundings waarop het afzeggen van de dag gebaseerd was en tja, dan kun je de beslissing begrijpen maar als je naar boven kijkt, dan is het toch jammer...

Morgen weer vliegen?

A restday. Because of strong winds and 2 areas of bad weather in the south and in the north. We don't even go up to launch. So we hang around the tent, get on the internet, tell each other great stories about even greater flights, dive into the pool, go shopping in Tremp where we meet a lot of pilots.

When we drive back, it has been after a beautiful day with pretty clouds and according to Natalia great flyingweather. Okay, the clouds came by fast, but not that fast and what about the CB's? When we check the soundings on which todays cancelling was based, then yes, it was a good decision. But still...

Can we fly tomorrow?

Foto's

Via deze link zijn de foto's te zien.

Check the link for the foto's

Dag 2 - 13 juli 2010

Er is meer rust op de start. Iedereen kent inmiddels de procedure en ook was er geen gedoe in de startrij. Mooi. Niemand heeft haast om te starten. Er is wederom weinig hoogte te behalen en de gestartte piloten gaan omhoog en weer naar beneden en ik heb geen zin om er midden in te zitten en start dus laat. Maar het gaat omhoog. Vervelend is wel dat niet alle piloten zich aan de verplichte draairichting houden en dat levert verwarring op. Links en rechtsdraaiende gaggles gaan immers niet goed samen...

We gaan eerst naar het westen, naar die prachtige gorge, en hoewel er mensen omhoog gaan, pakken we niet veel. Samen met Koos en Rob ga ik richting het eerste keerpunt. Boven de vallei vinden we gelukkig snel een bel en komen tot 2450 meter. Ik kan niet helemaal meekomen en bij het eerste keerpunt komt ook Tanno in de buurt. Ik ben echter te ongeduldig (en dat moesten we volgens Martin wel hebben) en sta later op het plateau. Het ophalen duurt vreselijk lang, Timothy's TomTom stuurt hem via een onbegaanbare weg en moet later omrijden. Ik krijg een lift van een stel Hongaren naar een plaatsje aan een verharde weg, maar daar is dan weer geen netwerk. Wat een drama! Terug naar de oude tijden dat je maar moest afwachten zonder bericht. Uiteindelijk zijn hij en Erik er om 8 uur! Ik sta dan al 3,5 uur aan de grond. Om half 10 kan ik eindelijk aan tafel.

Rob en Koos zijn vrij snel op goal en later volgt ook Tanno. Martin haalt het net niet. Toch een mooie dag, vooral omdat we in het begin goed samen hebben gevlogen.

This day it is a lot more relaxed on launch. Everybody knows the procedure. Nobody is in a hurry, as it does not go very high above launch. So we launched late. At the gorge in the west it was difficult to catch a good thermal, so Koos, Rob and I just headed for the valley where we got up to 2450 m. At the first turnpoint I was too impatient and had to land on the plateau. It was a long retrieve for Erik and I!

Rob, Koos and Tanno made goal, Martin made it till Tremp.

Dag 1 - 12 juli 2010

De eerste dag kijk ik toch altijd graag even de kat uit de boom. Even je opbouwplek zoeken, alle spullen in orde hebben, de briefing even afwachten en kijken of ze wel omhoog gaan. Het startsysteem was als volgt bedacht: je staat volledig klaar op je plekje en roept dan je nummer, iemand schrijft dat op en vertelt je wanneer je in de rij mag gaan staan. Het werkt als volgt: je gaat klaar staan in de rij, schreeuwt dan je nummer en gaat vloeken als je denkt dat iemand voordringt. Als prachtig (of schandalig) voorbeeld Gordon Rigg die als een klein jongetje dat in de supermarkt niet krijgt wat hij hebben wil gaat zitten gillen tegen officials en andere piloten. Gele kaart dus!

Ik heb gewacht tot de meeste in de lucht waren en ze ook echt omhoog leken te gaan. In een gaggle met niet meer dan 100 meter hoogte verschil zag er niet aantrekkelijk uit. De meeste van ons vonden dat dus hebben we gewacht. Maar dat betekende ook dat ik op het verkeerde moment ben gestart en dacht nog wel wat lift te vinden bij de lage bergjes in plaats van boven op de rand proberen te blijven hangen. Na 18 minuten stond ik bij Erik op het landingsterrein. Rob heeft vreselijk laag gezeten en heeft zich omhoog gevochten om tot 8 km voor het 2e keerpunt te komen. Tanno kwam tot het eerste en Martin en Koos stonden op goal na 134 km. Een schitterende prestatie van 5 uur vliegen! En dat voor de eerste dag. Meerdere piloten (ook goede) zijn uitgezakt, maar toch nog 30 piloten in goal. De laatste Dutchies waren om kwart over 10 terug op de camping. Vandaag een nieuwe kans.

Voor info kijk ook op www.ager2010.com en www.zeilvliegen.nl.

I like to take it slow on a first day and just check out launch and launching conditions. The launch start system did not work very well, and especially Gordon Rigg could not deal with it and acted quite silly! Yellow card for him!

I bombed out and landed with Eric. Tanno made 1st turnpoint and Rob almost 2nd. Martin and Koos made goal together with 28 other pilots, the task was 134 km. Some good pilots bombed out too. Let's hope today is better.

Openingsceremonie/y

Vandaag een dag van de laatste dingen doen, bijkletsen, briefings en natuurlijk de openingsceremonie met de gebruikelijke speeches en folkore. En niet te vergeten het WK voetbal tegen Spanje. Een gemoedelijke sfeer in de kroegen en op de camping, met een voor Nederland jammerlijk einde.

Het motto van deze wedstrijd is: Let's not get silly!

Today we do the final preparations, meet up with old flying friends, attend briefings and of course there is the openingceremony with the usual speeches and folkore. Let's not forget the WC football against Spain. The atmosphere in the pubs and at the camping is good, but The Netherlands does not win!

The motto for this competition is: Let's not get silly!

EK: de dag ervoor, the day before

's Morgens komen Erik en Martin aan na een lange reis met veel vertraging bij Parijs. Ook onze chauffeur Timothy is inmiddels in Ager. Na een goed ontbijt gaan we eerst de sporgs maar eens laten meten. Daarvoor hebben ze een grote tent uitgekozen waar gelukkig af en toe een licht briesje binnen komt waaien, maar doorgaans is het er bloedje heet. We kunnen in de rij aanschuiven en dat geeft tijd voor het beplakken van onze toestellen met de nummers en het doen van laatste aanpassingen. Met zeker 8 toestellen voor ons, gaat het nog wel even duren. Vooral omdat sommige toestellen meerdere keren gemeten moeten worden. Als we eindelijk aan de beurt zijn is er wat gedoe over het toestel van Koos. Is dat nou een gecertificeerde, ongecertificeerde vleugel of zelfs een prototype? De meetingen gaan gepaard met allerlei tekens op de kiel en ik krijg wel een heel bijzonder teken van Thomas...

Bij Tanno blijken de sprogs door slijtage behoorlijk laag te staan, dus hij moet zijn toestel aanpassen en is wel even bezig. Ook Rob en Connie zijn dan inmiddels aangekomen in de tent.

Wij zijn blij als we samen met Martin de berg op gaan voor een trainingsvluchtje. Tanno volgt later. We doen een poging om de laatste taak van de Spaanse Kampioenschappen te doen, maar we hebben onvoldoende hoogte om de kloof aan de oostkant over te steken. We besluiten naar Tremp te gaan vliegen, waar Martin en ik even later aan de grond staan bij een boerderij. Als we na het afbouwen langs de boerderij proberen naar de weg te komen komt een klein meisje ons met veel gebaren vertellen dat er een gemene hond is (gelukkig heb ik onderweg nog wat Spaanse CD's van de Aldi beluisterd) en inderdaad, daar wil je niet langs. Het mottige beest zit aan een te lange ketting en er langs komen is geen optie. Gelukkig komt Timothy even later met de auto langs de hond en komen we toch zonder kleerscheuren weg. Koos is inmiddels wel weer naar boven gekomen en heeft zijn toestel bij Tanno in de vallei van Ager neergezet.

's Avonds genieten we van een 3 gangen diner op de camping en we gaan op tijd toch maar naar bed. Morgen een rustdag met alle briefings en plichtplegingen en natuurlijk: de finale!!! Hup holland hup!

In the morning our team is almost complete with the arrival of Erik and Martin, and Timothy our driver. After breakfast we go to the tent for sprogmeasurement and we stand in line. It is a hot and long procedure, but in the end we all pass. Then also Rob and Connie arrive. We go up on Montesecco for a trainingflight and plan to do the last task of the Spanish Championship. But we don't have enough hight to pass the gorge, so we go over the back to Tremp. Martin and I have to land near a farm with a mean and ugly dog, that is holding us hostage. Luckily Timothy manages to get past him with the car. Koos managed to get back to Ager and lands in the same field as Tanno.

The day ends with a great meal at the camping. Tomorrow a restingday with briefings and the openingceremony. And of course the finals of the WC football: good luck Holland!!!

EK 2010 in Ager, Spanje

Woensdag 7 juli zijn we na een paar dagen reizen en op bezoek bij vrienden aangekomen in Ager. Het is er vooral heel erg warm! Er wordt wel gevlogen, de Spaanse Kampioen- schappen, maar de omstandig- heden zijn niet heel erg goed. Ze komen niet erg hoog. Wij moeten nog even acclimatiseren en installeren ons eerst op de camping.

Donderdag gaan we wel naar boven, maar we hoeven ons niet te haasten. Het is zoiezo een late start en de wedstrijd gaat ook pas na 3 uur de berg af. Ik maak, na overtuigd te worden dat het een goed idee is om te starten, een korte vlucht. Wat helpt is dat Koos de auto naar beneden rijdt, maar ik ben er eerder dan hij. Ik krabbel wat tegen de berg aan, en daarna het randje ervoor, maar het mag niet baten en al snel sta ik dus in een bloedheet landingsveld.

Vrijdag gaan we eerst registreren, dus papieren invullen, en het tasje met de goodies in ontvangst nemen, waarna we weer naar boven gaan. Nu om allebei te vliegen en ook vandaag weer nadat de wedstrijd is gestart. Er is een kort window met goed weer en wij starten aan het einde ervan. We vliegen samen wat langs de ridge, maar de bellen zijn klein en rommelig, waardoor we al snel niet meer samen op weg zijn. Als ik dreig uit te zakken ga ik richting landingsterrein, maar onderweg vind ik in het dal een prachtige bel die me naar 2200 meter brengt, waardoor ik het uiteindelijk toch nog langer volhoud dan Koos.

Inmiddels is ook Tanno aangekomen en Martin overnacht op een camping 2 uur bij ons vandaan. Morgen hopelijk nog een trainingsvlucht en wellicht zelfs met een taak.