Het is allemaal wat onduidelijk, maar we melden ons toch maar om 8 uur bij de gondel naar de Tegelberg. Daar liggen al zeker 15 rigids, maar omdat niemand aanstalte maakt om met de eerste gondel mee te gaan, staan we om half 9 dan ook met Ute samen om de berg. Een prachtig uitzicht over de vallei waar hele lage bewolking (van de bui van gisteren) ligt. Eerst maar koffie en dan volgens het lijstje opbouwen. Ik moet nog wat naar achteren volgens het lijstje. En als we helemaal opgebouwd staan, rara, is er een nieuw lijstje waarop staat dat ik als eerste moet starten! Nou is de Tegelberg een krappe opbouwplek, dus ik kan op dat moment met geen mogelijkheid naar voren zonder een hoop gedoe. Ik doe mijn beklag bij John (steward van de CIVL) en samen spreken we onze meet director Dieter erop aan. Die vindt het flauwekul, want de regels dit en de regels dat (mijn nekharen staan overeind) maar als wij dames het er over eens zijn, nou dan vooruit. Niemand die het raar vindt om gewoon te starten zoals we staan, dus dat moet goed gaan.
De hele tijd staan we lekker in het zonnetje maar met de wind behoorlijk van achter. Ondertussen trekt de bewolking op en staan we dus boven in de mist. Dan staat de wind behoorlijk van voor en is het koud.
We hebben een briefing. Eerder genoemde Dieter stelt zich voor als parapanter maar hij heeft eerder 3 deltawedstrijden georganiseerd, dus dat moet goed komen. Er volgt een heel verhaal over sprogs en hoe we allemaal de klos zijn als alsnog bij de landing blijkt dat onze sprogs door wind of zon anders zijn gaan staan. Welke penalties we allemaal kunnen krijgen en hoe dat toch allemaal zo goed in de local regulations is omschreven. Weer jeuk dus. Dan moeten er taakcommissies worden samengesteld, of voorgesteld want dat blijkt al gebeurd, en een safetycommittee. Wat een gedoe. Ik meld
me aan, want dan weet je tenminste wat de taak is (altijd handig om te doen) en bovendien heb ik wel iets met veiligheid. Als we er dan 2 hebben, blijkt dat we er toch 3 moeten hebben en moeizaam worden er voor zowel de rigids als ons committees samengesteld. Dan blijkt dat Dieter wil dat we op de safety frequentie gaan vliegen. Ja, hallo, zo werkt dat niet. Nee, kan niet anders want Dieter heeft geen andere radio. Gelukkig wijst iedereen hem erop dat dit volslagen belachelijk is en een probleem van de organisatie en niet van ons. Een rare vent die bij alles wat we durven te zeggen zich meteen aangevallen voelt.
In ieder geval is het nog niet startbaar.
Maar weer koffie met mijn inmiddels samengestelde team van 2 engelse dames, Kathleen en Genny en de colombiaanse Claudia die helaas geen radio heeft. Wachten, wachten, wachten. Dan lijkt het erop dat de rigids een taak hebben. Er is helaas geen kaart beschikbaar in eerste instantie en Dieter merkt geergerd op dat wij toch maar alle keerpunten uit ons hoofd moeten kennen. Het blijft allemaal wat kregelig en het helpt de sfeer niet. Er komt een kaart.
Het weer ziet er niet al te jovel uit en de wind is rustig geworden. De rigids starten binnen 30 minuten van de berg, dus dat gaat rap. Het gaat alleen niet erg omhoog en ondertussen lijkt het alsof het regenfront dichterbij komt. Corinna zegt dat ze liever niet gaat vliegen, maar er wordt toch maar gestart. Het gaat nauwelijks omhoog. Dan sta ik ergens als 3e en Monique start om vervolgens 20 meter lager door in de bosjes te landen. Alles OK, toestel kapot, iedereen geschrokken en Dieter doet zijn best om ons op te jagen. Achter mij staan Genny en Regina, onze safety committee en ik zeg dat ik het niet zie zitten. Dieter weer boos kijkend, maar ik trek me er niks van aan. Katheen is wel gestart maar Regina hoort uit de lucht dat het al regent. We besluiten de boel stil te leggen. Nogmaals ergernis dat de dames de taak stoppen maar de rigids mogen gewoon doorvliegen. Ik vind het belachelijk en bouw af. En even later horen we het onweren en regent het volop. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en ga lekker naar beneden. De eerste dag is dus gecancelled.
De hele tijd staan we lekker in het zonnetje maar met de wind behoorlijk van achter. Ondertussen trekt de bewolking op en staan we dus boven in de mist. Dan staat de wind behoorlijk van voor en is het koud.
We hebben een briefing. Eerder genoemde Dieter stelt zich voor als parapanter maar hij heeft eerder 3 deltawedstrijden georganiseerd, dus dat moet goed komen. Er volgt een heel verhaal over sprogs en hoe we allemaal de klos zijn als alsnog bij de landing blijkt dat onze sprogs door wind of zon anders zijn gaan staan. Welke penalties we allemaal kunnen krijgen en hoe dat toch allemaal zo goed in de local regulations is omschreven. Weer jeuk dus. Dan moeten er taakcommissies worden samengesteld, of voorgesteld want dat blijkt al gebeurd, en een safetycommittee. Wat een gedoe. Ik meld
me aan, want dan weet je tenminste wat de taak is (altijd handig om te doen) en bovendien heb ik wel iets met veiligheid. Als we er dan 2 hebben, blijkt dat we er toch 3 moeten hebben en moeizaam worden er voor zowel de rigids als ons committees samengesteld. Dan blijkt dat Dieter wil dat we op de safety frequentie gaan vliegen. Ja, hallo, zo werkt dat niet. Nee, kan niet anders want Dieter heeft geen andere radio. Gelukkig wijst iedereen hem erop dat dit volslagen belachelijk is en een probleem van de organisatie en niet van ons. Een rare vent die bij alles wat we durven te zeggen zich meteen aangevallen voelt.In ieder geval is het nog niet startbaar.
Maar weer koffie met mijn inmiddels samengestelde team van 2 engelse dames, Kathleen en Genny en de colombiaanse Claudia die helaas geen radio heeft. Wachten, wachten, wachten. Dan lijkt het erop dat de rigids een taak hebben. Er is helaas geen kaart beschikbaar in eerste instantie en Dieter merkt geergerd op dat wij toch maar alle keerpunten uit ons hoofd moeten kennen. Het blijft allemaal wat kregelig en het helpt de sfeer niet. Er komt een kaart.
Het weer ziet er niet al te jovel uit en de wind is rustig geworden. De rigids starten binnen 30 minuten van de berg, dus dat gaat rap. Het gaat alleen niet erg omhoog en ondertussen lijkt het alsof het regenfront dichterbij komt. Corinna zegt dat ze liever niet gaat vliegen, maar er wordt toch maar gestart. Het gaat nauwelijks omhoog. Dan sta ik ergens als 3e en Monique start om vervolgens 20 meter lager door in de bosjes te landen. Alles OK, toestel kapot, iedereen geschrokken en Dieter doet zijn best om ons op te jagen. Achter mij staan Genny en Regina, onze safety committee en ik zeg dat ik het niet zie zitten. Dieter weer boos kijkend, maar ik trek me er niks van aan. Katheen is wel gestart maar Regina hoort uit de lucht dat het al regent. We besluiten de boel stil te leggen. Nogmaals ergernis dat de dames de taak stoppen maar de rigids mogen gewoon doorvliegen. Ik vind het belachelijk en bouw af. En even later horen we het onweren en regent het volop. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en ga lekker naar beneden. De eerste dag is dus gecancelled.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten