Follow my blog on : www.zeilvliegen.nl
dinsdag 10 augustus 2010
zondag 8 augustus 2010
Monte Cucco flight
Ik had een prachtige vlucht samen met Harm bij de Monte Cucco om het vliegverdriet te verzachten ;-)
vrijdag 23 juli 2010
Dag 10 - 21 juli
Een wat twijfelachtige dag voor een fatsoenlijke taak. Het duurt ook lang voordat er een taak is en het wordt dan een taak van 67 km uitgezet. Eerst in de vallei van Ager, dicht tegen de berg aan omdat het in het dal slechter zou zijn, en daarna naar het noorden naar de vallei van Tremp en Isona. Er staat erg veel wind op de start en de winddummy wordt aardig de lucht in geblazen na de start. Uiteindelijk haalt hij wel een aardige hoogte. Vlak voordat de eerste piloot wil starten wordt het window met een half uur vertraagd.
We zien weer een hoop spectaculaire starts en van sommige piloten vraag je je af of ze weten wat ze doen. Er zijn er die er direct na de start op starthoogte draaien en wat een hoop gedoe oplevert. Koos en Martin starten met de meute, maar Martin landt vrij snel. Rob, Tanno en Erik gaan snel achter elkaar, maar zo'n beetje als laatsten.
Het is een kwestie van mazzel, want er zijn makkelijke momenten en moeilijke. Ons team gaat het niet halen en hoewel Tanno en Rob op goal staan, hebben ze goal niet gehaald. Erik en Koos staan net voor goal aan de grond. In het klassement wordt het nu spannend (lees ook het officiele blog van de wedstrijd: www.ager2010.blogspot.com voor de feiten) want het gaat nu tussen Gerolf en Thomas, beiden uit Oostenrijk. De laatste heeft veel punten goed gemaakt en staat nog maar 128 punten achter op nummer 1.
Vandaag, vrijdag de 23ste, hebben we de laatste taak…
It is a matter of luck, because there seem to be easy and difficult moments. Our team is nog making it and although Rob and Tanno are at goal, they didn’t make goal. Erik and Koos land just before goal. In the scores things are getting very exciting (you should also read the official blog www.ager2010.blogspot.com for the facts) because it is now between Gerolf and Thomas, both Austrians. Thomas gained a lot of points the last 2 tasks and he is only 128 points behind number one.
Today, Friday 23, we are having the last task…
donderdag 22 juli 2010
Alphons
Inmiddels heeft ook ons het onverwachte bericht van het ongeluk van Alphons bereikt. Het team is aangedaan en blij dat we vandaag niet hoeven te vliegen. We wensen zijn familie en (vlieg-)vrienden veel sterkte in deze moeilijke tijd.
The news of unexpectedly losing a flying friend has reached us now. We wish extend our sympathies to his family and (flying) friends.
Freaking Bloggers
As I have been so busy writing on my blog to the home front on the adventures of the Dutch team, their hang-waiting and flying activities, the results and rest day group outings and not to forget my silly finger accident (which according to the overall results number one pilot in the competition was the wrong finger…) I all forgot to write about this number one pilot!
Ollie and the vultures
Ollie Barthelmes checked out the Ager area before the Europeans and had some nice encounters in the air. This video shows the area where we have been flying for the past two weeks very well. Enjoy the flight!
dinsdag 20 juli 2010
Dag 8 - 19 juli
Het moet weer een mooie dag worden, wel met 'wat' onweerskansen in het oosten. De meeste piloten zijn snel van de berg af en onder de wolken gaat het goed omhoog. Iedereen is goed gestart. Tussen de wolken hebben ze veel last van behoorlijke sink en in de vallei op weg naar het eerste keerpunt in het noord westen vooral veel last van de wind en turbulentie. Er vindt een slagveld plaats tot 40 km: 46 piloten staan dan al aan de grond en daar zitten niet de minsten bij. Julia komt te langzaam binnen en mag vanwege een hersenschudding met de Hongaar die zijn sleutelbeen breekt een nachtje naar Tremp. Jonny crasht nog een keer zijn toestel in de bomen en een Oostenrijker landt nog eens op zijn gebroken rib met zijn radio, au. Koos heeft (zou het familie zijn?) een silly accident en stoot zijn teen tijdens het zwemmen in de rivier. Ik denk dat er aardig wat uprights gesneuveld zijn vandaag. Uiteindelijk staan er maar 19 man op goal. Voor de chauffeurs is het een lange rit. De Belgen doen er zelfs 5 uur over om weer terug te komen. Het gerucht gaat al dat we morgen een rustdag hebben.It is going to be a nice day with 'some' possibilities for thunderstorms in the east. Most pilots launch quickly and under the clouds they climb well. Between the clouds there is a lot of sink and in the valley towards the first tp they encounter a lot of wind and turbulance. There is a battlefield upto 40 km: 46 pilots are down and among them are pretty well performing pilots. Julia flies too slow and gets to spend a night in Tremp as the Hongarian pilot who breaks a collarbone. Jonny crashes his glider again in the trees and an Austrian lands on his radio and his already broken rib, au. Koos has (is he family?) a silly accident and hurts his toe swimming in the river. I guess that a lot of metal/carbon broke today. In the end 19 pilots make goal. For the drivers its a long retrieve. The Belgians even take 5 hours to come back. The rumour says that we have a rest day tomorrow.
maandag 19 juli 2010
Dag 7 - 18 juli
Even wennen aan het feit dat ik zonder vleugel de berg op ga. In plaats daarvan neem ik een stoel en mijn laptop mee en ga ermee onder de vleugel van Koos zitten. Er wordt een taak van 111 km uitgezet op een stabiele dag. Voor wie niet van pielen in een krappe gaggle houdt, doet er beter aan nog even te wachten met starten. Er volgen vele spectaculaire starts, waarbij er 1 onder de start terecht komt met niet meer dan een gebroken upright. Kathleen besluit halverwege toch maar niet te starten en laat een spectaculaire rem techniek zien. De tweede poging is prima. De wind komt op een bepaald moment behoorlijk uit het westen, en later zelfs van achter. Hmmmmm.
Erik kiest voor een vlucht in het dal van Ager en Tanno en Martin komen helaas ook niet ver. Lars Bo heeft zich zelf laten verrassen en moet a la Luke Skywalker in een kloof landen. Toestel geprakt, piloot veilig. De helicopter rukt volslagen zinloos uit en Timothy en Tanno laten zich verbazen door de landingsplek.
Rob en Koos halen goal en zien hoe Jonny na de landing meteen mag bijkomen in de ambulance: iets teveel van zichzelf gevraagd, denk ik toch.
Erik decides to stay in the Ager valley, Tanno and Martin don’t get too far. Lars Bo got in trouble in a narrow ‘Luke Skywalker’ valley and was forced to land there. Glider broken, pilot safe. The hel icopter get’s on a useless flight and Timothy and Tanno are amazed to see where he landed. Rob and Koos make goal and see how Jonny is taken into the ambulance to recover from the flight: so it was too much after all, I guess.
Dag 6 - 17 juli
's Morgens vroeg brengt Timothy me naar het ziekenhuis in Tremp voor mijn afspraak met dr. Gozzi. De operatie duurt 45 minuten, maar ik maak het niet echt mee. Wel gek om ze met een arm bezig te zien waarvan je rationeel weet dat die van jou is maar aanvoelt als een stuk hout dat los ligt van je lijf. Na de operatie mag ik toch niet meteen weg dus laat Timothy me achter om eerst flink te eten en dan veel te slapen. Wel lastig hoor als je niet veel Spaans spreekt en de zusters bar weinig Engels of Frans. Ook moet ik nog even, net na de operatie, bellen met de verzekering omdat er iets mis is gegaan.Om 6 uur word ik, na nog even volgespoten te zijn met medicijnen, naar huis met Connie en Tanno, die bij Tremp geland is.
Ze vliegen vandaag een taak van 132 km met 7 keerpunten. Helaas geen Dutchies op goal.
Op de camping loopt Johnny er inmiddels ook niet al te vrolijk bij. Die is ergens aan het einde van de taak gecrashed maar kan zich er niets meer van herinneren.
Early in the morning Timothy drives me to the hospital in Tremp for my appointment with dr. Gozzi. The operation lasts 45 minutes, but I'm mostly not very awake. Silly to se them busy with an arm you know is yours but feels like a log and free from your body. After the operation I'm not allowed to go so Timothy leaves me to have a big meal and lots of sleep. Difficult to communicate when you don't speak a lot of Spanish and the nurses hardly speak English or French. I also have to phone with the insurance straight after the operation because something went wrong. At 6 I'm allowed to leave with Tanno, who landed close to Tremp, and Connie.
Today they fly a 132km task with 7 tp's. Unfortunately no Dutchies in goal. Johnny has crashed at the end of the task but can't remember a thing.
zondag 18 juli 2010
Dag 5 - 16 juli 2010
Het wordt vandaag de mooiste dag van de wedstrijd worden en dat is tot nu toe wel waar. Vliegtechnisch dan. Wolkenbasis tot wel 3500 m en goede bellen. Een taak van 196 km naar een schitterende ridge. Omhoog kijkend naar de cumulussen heb ik er wel zin in.Voor de briefing begint Gerolf zich nog wat aan te stellen tegen Flip, let’s not get silly, omdat hij een verplichte startgate wil voor de eerste 20 (of) 30 toppiloten. Dat is prettig want dan kan hij ze goed in de gaten houden. Maar er is over bepaald door de CIVL dat dat niet gebeurt, dus helaas voor Gerolf. Moet hij toch echt zelf goed blijven vliegen. Later zegt hij er niets meer over, misschien is hij toch tot betere inzichten gekomen.
Dus nadat de strategie besproken is ga ik me op tijd klaar maken. Je kent dat wel: laatste spullen in je harnas, rok uit en broek aan, t-shirt en meerdere truien en tot slot slippers uit en schoenen aan. Ik duw altijd mijn veters in mijn schoenen zodat ik er niet over kan struikelen… safety first! En ineens denk ik: wat voelt mijn vinger raar aan en wat ziet dat topje er gek uit! Koos staat net klaar om de rij in te gaan dus loop ik naar los bomberos. En die nemen meteen actie: misschien wel gebroken! He shit! Kan ik daar mee vliegen? Vraag ik nog terwijl ze een spalk aanmeten. Hmmmm, not very good idea.
Braaf ga ik met Isabelle naar Tremp (bedankt Timothy en Adriaan voor het afbouwen van mijn vleugel), waar ze na 1,5 uur een 2 foto’s tot de conclusie komen dat hij niet gebroken is. Ze plakken mijn sneue ringvinger aan mijn middelvinger en het zal wel overgaan…
Dus naar goal, wat om de hoek is. Daar zien we spectaculaire landingen en volgen op de radio hoe het team het doet. Erik vliegt 144 km en Martin komt net niet over de laatste pukkel. Koos landt als eerste Nederlander gevolgd door Rob die echt geen meter over heeft en tot slot Tanno. Als Koos is verbaasd dat ze me zo weggestuurd hebben, daar moet toch echt meer aan de ‘hand’ zijn. Dus zit ik om half 9 weer bij de eerste hulp. De dokter is eerst wat geïrriteerd dat ik er weer ben want de foto was toch duidelijk! Maar dan vrij snel roept ze toch de chirurg, die gelukkig goed engels spreekt erbij. De pees van de strekspier is afgescheurd. Tja, we kunnen wel en niet opereren en dat kan vanavond nog of morgen… Na kort overleg krijg ik een afspraak voor morgen en gaan we snel terug om wat te eten. Morgen moet ik immers nuchter blijven.
Today is the best day of the competition and so far it is true. Speaking about weatherconditions for flying then. Cloudbase upto 3500m and good thermals. I want to fly. Before the task briefing Gerolg has a silly tantrum because he wants a mandatory startgate for the best 20 (or 30) pilots. As I said, it is a silly tantrum and he must know it because he does not bring the issue up anymore.
So after we have discussed our strategy for the day, I get ready. You know: last stuff in the harnass, skirt out trousers on, t-shirt and several sweaters on and finally I change my shoes. I push the shoestrings into my shoes so I won’t trip over them at launch – safety first. When all of a sudden my finger feels strange and looks even stranger. I go to Koos who is ready to get in line and then go to see los bomberos who think it might be broken! Oh shit! Can I fly with that? I ask as they put a splint on my finger. Hmmmmm, not a very good idea.
So I leave for Tremp with Isabelle (thanks Timothy and Adriaan for taking care of my glider), where they come to the conclusion after 1,5 hrs and 2 photo’s that it isn’t broken. So they tape my silly ring finger to my middlefinger and tell me that it will get better soon.
We go to goal to see some spectaculair landings and follow on the radio how the team is doing. Erik flies 144 km, and Martin just doesn’t make goal. Koos is first Dutchie in goal followed by Rob how really has no altitude left when crossing the goalline. And finally Tanno lands. Koos is surprised to hear that they just sent me away, there must be more to it! So at half past 8 I’m back at first aid. The doctor is a bit upset at first because I’m back and the photo was pretty clear! But then she calls the surgeon quite quickly who luckily speaks English. The tendon for flexing my finger was torn of. Well, we can and can’t operate and that we can do tonight or tomorrow…. I opt for tomorrow and we go back quickly so I can eat something as I have to stay sober the next day. vrijdag 16 juli 2010
Dag 4 - 15 juli 2010
En we hebben gevlogen! Een taak van 112 km, eerst 23 naar het noorden en daarna een rechte lijn naar het zuid oosten. De dag begon met volledige bewolking, maar het klaarde later weer op. Niemand had wederom haast om te starten. Tanno ging als eerste en daarna volgde de meute. Hoewel iedereen zich deze keer wel hield aan de draairichting, was het toch wel dringen in die paar honderd meter boven start. Ik kon net niet op tijd met Tanno meekomen en ben later gestart met Rob en Erik. Het lukte met niet goed om de eerste bel te pakken, waardoor ik als laatste achterbleef. We vlogen over wat onaangenaam gebied, dus heb ik snel mijn koers richting het dal verlegd. Daar vond ik nog een bel op 1350 meter die me weer voldoende hoogte gaf om het eerste keerpunt bijna te bereiken. Een volgende bel maakte dat ik over het keerpunt heen kwam, maar daarna dreef ik steeds verder naar het noorden af. Achteraf gezien had ik dat het beste kunnen doen: naar de ridge erachter gaan. Maar dat deed ik dus niet. En even later stond ik bij Virpe (Fin) en Andre (D) in het veld. Gelukkig kon ik met hen meerijden omdat de rest van het team bij wel weg gekomen was. Tanno, Erik en Rob landden bij elkaar in het veld bij het tweede keerpunt en Martin kwam daar ook ergens neer. Koos is tot 8 km voor goal gekomen. Vandaag dus geen Dutchies op goal.
And we flew! We had a 112 km task that first went north and then a straight line south east. The day started with overcast but later it cleared up. Tanno launched first. It was busy in the air again. I could not keep up with Erik and Rob. I drifted low to the valley yo avoid unlandable area and found a thermal at 1350 m. It took me to the 1st tp but I also had to land there. Koos got to 8 km's before goal, the rest landed at 2nd tp.
woensdag 14 juli 2010
Dag 3 - 14 juli 2010
Een rustdag. Er is harde wind voorspeld in de hoogte en 2 velden met noodweer in het zuiden en het noorden. We gaan niet eens de berg op. Dus hangen we wat rond de tent, interneppen wat, vertellen sterke verhalen, duiken nog eens in het zwembad en doen inkopen in Tremp waar het opvallend druk is met rondhangende piloten.
Als we terug rijden is het de hele dag prachtig geweest met mooie cumulussen en volgens Natalia schitterende vliegweer. Oke, de wolken gingen redelijk hard, maar toch ook niet zo hard en dat van dat onweer... nergens een vuiltje aan de lucht. 's Avonds kijken we nog eens naar de soundings waarop het afzeggen van de dag gebaseerd was en tja, dan kun je de beslissing begrijpen maar als je naar boven kijkt, dan is het toch jammer...
Morgen weer vliegen?
A restday. Because of strong winds and 2 areas of bad weather in the south and in the north. We don't even go up to launch. So we hang around the tent, get on the internet, tell each other great stories about even greater flights, dive into the pool, go shopping in Tremp where we meet a lot of pilots.
When we drive back, it has been after a beautiful day with pretty clouds and according to Natalia great flyingweather. Okay, the clouds came by fast, but not that fast and what about the CB's? When we check the soundings on which todays cancelling was based, then yes, it was a good decision. But still...
Can we fly tomorrow?
Dag 2 - 13 juli 2010
Er is meer rust op de start. Iedereen kent inmiddels de procedure en ook was er geen gedoe in de startrij. Mooi. Niemand heeft haast om te starten. Er is wederom weinig hoogte te behalen en de gestartte piloten gaan omhoog en weer naar beneden en ik heb geen zin om er midden in te zitten en start dus laat. Maar het gaat omhoog. Vervelend is wel dat niet alle piloten zich aan de verplichte draairichting houden en dat levert verwarring op. Links en rechtsdraaiende gaggles gaan immers niet goed samen...
We gaan eerst naar het westen, naar die prachtige gorge, en hoewel er mensen omhoog gaan, pakken we niet veel. Samen met Koos en Rob ga ik richting het eerste keerpunt. Boven de vallei vinden we gelukkig snel een bel en komen tot 2450 meter. Ik kan niet helemaal meekomen en bij het eerste keerpunt komt ook Tanno in de buurt. Ik ben echter te ongeduldig (en dat moesten we volgens Martin wel hebben) en sta later op het plateau. Het ophalen duurt vreselijk lang, Timothy's TomTom stuurt hem via een onbegaanbare weg en moet later omrijden. Ik krijg een lift van een stel Hongaren naar een plaatsje aan een verharde weg, maar daar is dan weer geen netwerk. Wat een drama! Terug naar de oude tijden dat je maar moest afwachten zonder bericht. Uiteindelijk zijn hij en Erik er om 8 uur! Ik sta dan al 3,5 uur aan de grond. Om half 10 kan ik eindelijk aan tafel.
Rob en Koos zijn vrij snel op goal en later volgt ook Tanno. Martin haalt het net niet. Toch een mooie dag, vooral omdat we in het begin goed samen hebben gevlogen.
This day it is a lot more relaxed on launch. Everybody knows the procedure. Nobody is in a hurry, as it does not go very high above launch. So we launched late. At the gorge in the west it was difficult to catch a good thermal, so Koos, Rob and I just headed for the valley where we got up to 2450 m. At the first turnpoint I was too impatient and had to land on the plateau. It was a long retrieve for Erik and I!
Rob, Koos and Tanno made goal, Martin made it till Tremp.
dinsdag 13 juli 2010
Dag 1 - 12 juli 2010
De eerste dag kijk ik toch altijd graag even de kat uit de boom. Even je opbouwplek zoeken, alle spullen in orde hebben, de briefing even afwachten en kijken of ze wel omhoog gaan. Het startsysteem was als volgt bedacht: je staat volledig klaar op je plekje en roept dan je nummer, iemand schrijft dat op en vertelt je wanneer je in de rij mag gaan staan. Het werkt als volgt: je gaat klaar staan in de rij, schreeuwt dan je nummer en gaat vloeken als je denkt dat iemand voordringt. Als prachtig (of schandalig) voorbeeld Gordon Rigg die als een klein jongetje dat in de supermarkt niet krijgt wat hij hebben wil gaat zitten gillen tegen officials en andere piloten. Gele kaart dus!
Ik heb gewacht tot de meeste in de lucht waren en ze ook echt omhoog leken te gaan. In een gaggle met niet meer dan 100 meter hoogte verschil zag er niet aantrekkelijk uit. De meeste van ons vonden dat dus hebben we gewacht. Maar dat betekende ook dat ik op het verkeerde moment ben gestart en dacht nog wel wat lift te vinden bij de lage bergjes in plaats van boven op de rand proberen te blijven hangen. Na 18 minuten stond ik bij Erik op het landingsterrein. Rob heeft vreselijk laag gezeten en heeft zich omhoog gevochten om tot 8 km voor het 2e keerpunt te komen. Tanno kwam tot het eerste en Martin en Koos stonden op goal na 134 km. Een schitterende prestatie van 5 uur vliegen! En dat voor de eerste dag. Meerdere piloten (ook goede) zijn uitgezakt, maar toch nog 30 piloten in goal. De laatste Dutchies waren om kwart over 10 terug op de camping. Vandaag een nieuwe kans.
Voor info kijk ook op www.ager2010.com en www.zeilvliegen.nl.
I like to take it slow on a first day and just check out launch and launching conditions. The launch start system did not work very well, and especially Gordon Rigg could not deal with it and acted quite silly! Yellow card for him!
I bombed out and landed with Eric. Tanno made 1st turnpoint and Rob almost 2nd. Martin and Koos made goal together with 28 other pilots, the task was 134 km. Some good pilots bombed out too. Let's hope today is better.
maandag 12 juli 2010
Openingsceremonie/y
Vandaag een dag van de laatste dingen doen, bijkletsen, briefings en natuurlijk de openingsceremonie met de gebruikelijke speeches en folkore. En niet te vergeten het WK voetbal tegen Spanje. Een gemoedelijke sfeer in de kroegen en op de camping, met een voor Nederland jammerlijk einde.
Het motto van deze wedstrijd is: Let's not get silly!
Today we do the final preparations, meet up with old flying friends, attend briefings and of course there is the openingceremony with the usual speeches and folkore. Let's not forget the WC football against Spain. The atmosphere in the pubs and at the camping is good, but The Netherlands does not win!
The motto for this competition is: Let's not get silly!
zondag 11 juli 2010
EK: de dag ervoor, the day before
's Morgens komen Erik en Martin aan na een lange reis met veel vertraging bij Parijs. Ook onze chauffeur Timothy is inmiddels in Ager. Na een goed ontbijt gaan we eerst de sporgs maar eens laten meten. Daarvoor hebben ze een grote tent uitgekozen waar gelukkig af en toe een licht briesje binnen komt waaien, maar doorgaans is het er bloedje heet. We kunnen in de rij aanschuiven en dat geeft tijd voor het beplakken van onze toestellen met de nummers en het doen van laatste aanpassingen. Met zeker 8 toestellen voor ons, gaat het nog wel even duren. Vooral omdat sommige toestellen meerdere keren gemeten moeten worden. Als we eindelijk aan de beurt zijn is er wat gedoe over het toestel van Koos. Is dat nou een gecertificeerde, ongecertificeerde vleugel of zelfs een prototype? De meetingen gaan gepaard met allerlei tekens op de kiel en ik krijg wel een heel bijzonder teken van Thomas...
Bij Tanno blijken de sprogs door slijtage behoorlijk laag te staan, dus hij moet zijn toestel aanpassen en is wel even bezig. Ook Rob en Connie zijn dan inmiddels aangekomen in de tent.
Wij zijn blij als we samen met Martin de berg op gaan voor een trainingsvluchtje. Tanno volgt later. We doen een poging om de laatste taak van de Spaanse Kampioenschappen te doen, maar we hebben onvoldoende hoogte om de kloof aan de oostkant over te steken. We besluiten naar Tremp te gaan vliegen, waar Martin en ik even later aan de grond staan bij een boerderij. Als we na het afbouwen langs de boerderij proberen naar de weg te komen komt een klein meisje ons met veel gebaren vertellen dat er een gemene hond is (gelukkig heb ik onderweg nog wat Spaanse CD's van de Aldi beluisterd) en inderdaad, daar wil je niet langs. Het mottige beest zit aan een te lange ketting en er langs komen is geen optie. Gelukkig komt Timothy even later met de auto langs de hond en komen we toch zonder kleerscheuren weg. Koos is inmiddels wel weer naar boven gekomen en heeft zijn toestel bij Tanno in de vallei van Ager neergezet.
's Avonds genieten we van een 3 gangen diner op de camping en we gaan op tijd toch maar naar bed. Morgen een rustdag met alle briefings en plichtplegingen en natuurlijk: de finale!!! Hup holland hup!
In the morning our team is almost complete with the arrival of Erik and Martin, and Timothy our driver. After breakfast we go to the tent for sprogmeasurement and we stand in line. It is a hot and long procedure, but in the end we all pass. Then also Rob and Connie arrive. We go up on Montesecco for a trainingflight and plan to do the last task of the Spanish Championship. But we don't have enough hight to pass the gorge, so we go over the back to Tremp. Martin and I have to land near a farm with a mean and ugly dog, that is holding us hostage. Luckily Timothy manages to get past him with the car. Koos managed to get back to Ager and lands in the same field as Tanno.
The day ends with a great meal at the camping. Tomorrow a restingday with briefings and the openingceremony. And of course the finals of the WC football: good luck Holland!!!
vrijdag 9 juli 2010
EK 2010 in Ager, Spanje
Woensdag 7 juli zijn we na een paar dagen reizen en op bezoek bij vrienden aangekomen in Ager. Het is er vooral heel erg warm! Er wordt wel gevlogen, de Spaanse Kampioen- schappen, maar de omstandig- heden zijn niet heel erg goed. Ze komen niet erg hoog. Wij moeten nog even acclimatiseren en installeren ons eerst op de camping. Donderdag gaan we wel naar boven, maar we hoeven ons niet te haasten. Het is zoiezo een late start en de wedstrijd gaat ook pas na 3 uur de berg af. Ik maak, na overtuigd te worden dat het een goed idee is om te starten, een korte vlucht. Wat helpt is dat Koos de auto naar beneden rijdt, maar ik ben er eerder dan hij. Ik krabbel wat tegen de berg aan, en daarna het randje ervoor, maar het mag niet baten en al snel sta ik dus in een bloedheet landingsveld.
Vrijdag gaan we eerst registreren, dus papieren invullen, en het tasje met de goodies in ontvangst nemen, waarna we weer naar boven gaan. Nu om allebei te vliegen en ook vandaag weer nadat de wedstrijd is gestart. Er is een kort window met goed weer en wij starten aan het einde ervan. We vliegen samen wat langs de ridge, maar de bellen zijn klein en rommelig, waardoor we al snel niet meer samen op weg zijn. Als ik dreig uit te zakken ga ik richting landingsterrein, maar onderweg vind ik in het dal een prachtige bel die me naar 2200 meter brengt, waardoor ik het uiteindelijk toch nog langer volhoud dan Koos.
Inmiddels is ook Tanno aangekomen en Martin overnacht op een camping 2 uur bij ons vandaan. Morgen hopelijk nog een trainingsvlucht en wellicht zelfs met een taak.
zondag 30 mei 2010
The last glide down
Just before the prize giving ceremony we made one more glide down.
zaterdag 22 mei 2010
22 May - the final day of the competition
Als je na 2 weken regen wakker wordt bij een stralend blauwe hemel, wat doe je dan? Vliegen natuurlijk!!!! En eindelijk vlieg ik met camera over het kasteel. Jammer dat er zoveel wind stond en we er nauwelijks tegenin kwamen.
Veel plezier met de laatste 2 filmpjes van de wedstrijd en geniet vooral van The Tegelberg Song.
If you wake up after 2 weeks of rain and the sky is all blue, what do you do? Go flying of course!
And I finally flew over the castle with a camera. Too bad that the wind was almost to strong to go on course.
Have fun with the last 2 films of this competition and make sure you watch The Tegelberg Song.
Last Night and Final Task
Closing Ceremony and The Tegelberg Song
vrijdag 21 mei 2010
21 May - Mountain Madness
Eigenlijk kan ik er niet veel over vertellen.
Ga zelf maar kijken wat er gebeurt als je tijdens wel 12 dagen van een WK geen enkele taak hebt kunnen vliegen en alleen vandaag nog soulaas kan bieden.
Gedwee wachten we af en raken langzaam bevangen door de Mountain Madness.
There really isn't much I can say about today.
Go see for yourself what happens when you haven't been able to fly one single task during 12 days of a world championship and only today can offer some hope.
Quietly we wait to see what the day brings and slowly the Mountain Madness takes over.
Are you ready for Mountain Madness 1?
More Mountain Madness
21 May - there is hope!
Gisteravond regende en regende het gestaag. Maar vanmorgen was het op een paar spatjes na droog. De weerman Volker denkt dat we zeker gaan vliegen, maar we moeten geduld hebben. Want wolkenbasis is niet meer dan 900 meter op dit moment en het zal met een slakkengang omhoog gaan. Geduld en hoop is het motto.We gaan omhoog, maar met vertraging.
Yesterday evening it rained and rained. But this morning, apart from some drizzle, it appears to be dry. The weatherman Volker is convinced that we are going to fly, but we need patience. Because cloudbase is at 900 right now and it will only go up very slowly. Patience and hope is todays' motto.
So we go up with a delay.
donderdag 20 mei 2010
20 May Results, Recap and beer
Gisteravond werd er een bescheiden feestje georganiseerd om de tweede taak van de swifts te vieren. Niet alleen vielen er mensen in de prijzen, maar ook heeft Class 2 hiermee een geldig wereldkampioenschap. En misschien vliegen ze nog een paar taken. In de vallei hebben ze immers niet te maken met een startplek in de wolken...
De dag begon vandaag zoals voorspeld: met regen en dat hield niet op. Daarmee was de dag snel gecanceld. Vervolgens volgde er op de vraag van de Franse teamleader en zeer uitgebreide uitleg van Heather die de moeite waard is om eens te volgen. Je krijgt een kijkje in het beslissingsproces van de meet director. Bovendien is het goed om je te realiseren dat het achteraf altijd makkelijk oordelen is. Ja, achteraf hadden we wellicht een (deel van een) taak kunnen vliegen, maar ik ben ervan overtuigd dat Heather de juiste beslissing heeft genomen door onze veiligheid de hoogste prioriteit te geven.
Het middagprogramma trakteerde ons op een lokaal biertje.
Morgen weer proberen?
Timothy's new Innsbruck hairdo...
Yesterday evening we had a nice little party to celebrate the second swift task. Not only was there some handing out of prizes, also Class 2 now has a valid world championship. And they may even get to fly a couple more tasks. In the valley they don't have the problem of a low cloudbase...
The day began as predicted: with rain that just wouldn't stop. And so the day was cancelled quickly. Then the French teamleader asked a question and the extensive explanation of Heather is really worth listening to. You get an insight in the meet director's decision making process. And also it is good to realize that in hindsight it is easy to judge. Yes, we may have had (part of a) task, but I'm convinced that Heather made the right decision by putting our safety first.
The afternoon programme treated us to a local beer.
Shall we try again tomorrow?
woensdag 19 mei 2010
19 May And how fast the weather changes on Tegelberg
Het is vandaag dag 10 van de wedstrijd. Met nog 4 dagen te gaan en de wetenschap dat donderdag een regendag gaat worden, zijn we wat blij om te horen dat we naar boven mogen. Boven aangekomen bevinden we ons echter in de wolken! En hoewel de zon zich toch nog eens laat zien, krijgen we een afwisseling van hagel, sneeuw, zon en wolken. We vermaken ons goed boven want we zijn bezig met vliegen, maar zorgen maken we ons toch.
De organisatie is ontzettend behulpzaam; onze vleugels worden met een bezem sneeuwvrij gemaakt en er zijn voldoende doekjes om het zeil af te drogen. Dat mag best gezegd worden: complimenten aan de organisatie.
Omdat het voorspelde window zo klein is, krijgen we eerst een taak van 34 km en later toch nog van 37. Een en ander heeft er mee te maken dat we naar het westen meer kans maken om boven te blijven dan naar het oosten. Maar het ziet er niet goed uit. Op een bepaald moment gaat zelfs de gondel niet meer vanwege de wind gedurende een half uur.
De weerman Volker laat ons op internet zien dat het occlusiefront sneller komt dan verwacht en met een stormwaarschuwing bij de Beierse meren lijkt het lot van deze dag bezegeld. Geen taak maar wel vrijvliegen.
Het is heerlijk in de lucht. Rustig soar ik wat rond de start om boven het kasteel ineens weer naar wolkenbasis te gaan. Dicht bij de wolk gaat het ineens heel hard omhoog en ik speer weg naar de rand. Na wat rond het kasteel gevlogen te hebben land ik na een uurtje. Heerlijk gevlogen en veel plezier gehad op de berg. Wat wil een mens nog meer?
Today is the tenth day of the competition. With just 4 days to go and knowing that Thursday will be a rainy day, we are glad to hear that we can go up. On the mountain we are in the middle of a cloud! And although the sun comes out, we are treated to a mixture of hail, snow, sun and clouds. We are enjoying ourselves because we are preparing for the flight, but we do worry. The organisation is very helpfull; our wings are made snowfree with a broom and there are enough cloths available to dry our sails. So it is something to say out loud: I have great compliments for the organisation.
Because the predicted window is so small, we first get a 34 km task and later it changes to a 37 km task. This has to do with the fact that we have a far bigger chance to stay up towards the west than towards the east. But it doesn't look good. Then even the gondel doesn't go down anymore because of the wind for half an hour.
Weatherman Volker shows us on the internet that the occlusionfront is coming sooner than expected and with a stormwarning at the Bavarian lakes, the fate of the day is no task but free flying.
It is wonderful in the air. I soar easily at launch and gain enough hight over the castle to get back to cloudbase. Close to the cloud the lift is very strong and I flee to the edge of the cloud. After having flown around the castle I land one hour later. I had a great flight and have had lots of fun on the mountain. What else do you want?
My video of today
Video made by Flip (in Dutch)
Video made by Flip (half Dutch half English)
Video made by Flip of Bob Baier landing after a task of 97 km. So at least the swifts had a task and it was great to see them chase each other.
dinsdag 18 mei 2010
18 May - If you don't try, you don't fly
Niet geschoten is altijd mis!
Nadat de beslissing is gevallen dat we niet naar boven gaan voor een taak. Besluit ik alsnog zelf te gaan. Boven aangekomen staan er al een boel toestellen klaar, maar de omstandigheden zijn slecht. Af en toe is er een rustig moment met wat blauwe hemel en mooie wolkjes om snel weer afgewisseld te worden met neerslag van iedere denkbare soort. Er zijn mensen gestart, maar het zag er niet echt lekker uit, en voor de rest.... zie het filmpje.
If you don't try, you don't fly!
After the day was cancelled, I decided to go up myself. On top a number of pilots are ready to launch, but the weather situation is not very nice. Every now and then there is a quiet moment with blue sky and some nice clouds, to quickly change into various kinds of rain. Some pilots launched, but is was not my kind of weather. For the rest... see the film.
18 May - Two teamleader briefings
Er is een speciale teamleaderbriefing over de vraag of zaterdag toegevoegd kan worden als wedstrijddag in het geval dat er nog onvoldoende gevlogen is voor een geldig wereldkampioenschap. Het duurt even voordat alle teamleaders de 'go' of 'no go' kunnen geven. All landen gaan akkoord voor class 1 (dames). Voor class 2 (swifts) is Frankrijk eerst tegen en daarna vóór. Voor class 5 ligt het anders: Italië en Zwitserland zijn tegen, maar met 6 andere landen voor is er toch de noodzakelijke meerderheid. Maar de klachten en achtereenvolgens protesten zijn al aangekondigd tegen dit eventuele besluit, dus de jury - dit hier achter staat - kan zich gaan voorbereiden.
Als er tot zaterdagochtend onvoldoende punten zijn voor een geldige wedstrijd (we hebben er 1500 nodig), dan zal er zaterdag (als het kan) alsnog gevlogen worden om de noodzakelijke extra 1000 punten bij elkaar te vliegen.
De Duitse teamleader wil graag dat er zaterdag alsnog gevlogen wordt, omdat een groter aantal taken een eerlijker uitslag zal geven. Kun je maar 2 dagen vliegen, dan speelt geluk immers ook een grote rol.
Het is belangrijk dat er hoe dan ook nu een beslissing genomen wordt, om het voor iedereen duidelijk te maken. Wat je niet wilt is dat iemand gaat afdwingen dat er alsnog op zaterdag gevlogen wordt (of juist niet) om zijn/haar positie in de ranglijst zeker te stellen.
De uiteindelijke beslissing wordt nu: als we op vrijdag tenminste 500 punten hebben, zal zaterdag een wedstrijddag worden. Als we op vrijdagavond 1500 punten hebben, hebben we dus een geldig wereldkampioenschap en zullen we zaterdag alleen vrijvliegen. En de afsluitende ceremonie zal pas op zaterdagavond plaatsvinden.
Vragen? Bekijk het filmpje en je krijgt alle uitleg.
En VANDAAG dan? Geen taak, maar kijk daarvoor naar de volgende film!
We have a special teamleader briefing because it has been suggested to turn Saturday into a competition day in case we don't have enough points for a valid championship. It takes some time before all teamleaders have given their 'go' or 'no go'. All countries agree for class 1 (women). France first opposes and then agrees for class 2 (swifts). Class 5 is more difficult: Italy and Switzerland oppose, but with 6 other countries in favor there is the required majority. But complaints followed by protests have already been announced against this possible decision, so the jury - who backs this proposal - can prepare itself.
If we don't have enough points for a valid competition by Saturday morning (we need 1500 points), than we will fly a task (if at all possible) on Saturday to get the necessary points.
The German teamleader is all in favor of flying saturday, even if we have enough points, because a bigger number of tasks will give a more fair result. If you only fly two days, than luck plays a big role.
It's important that a decision is made right now, in order to make things clear for everybody. What you don't want is that a pilot forces the organisation to fly (or not to fly) in order to secure his/her position in the ranking.
So the final decision is: if we have at least 500 points on Friday, Saturday will be a competition day to add the remaining 1000 points needed for a valid competition. If we have enough points by Friday evening, we have a valid world championship and we will only free fly on Saturday. And the closing ceremony will take place Saturday evening.
Any questions? Watch the movie to get the answers.
But what about TODAY? No task, but check the next movie!
17 May Ollie Barthelmes' flight
Aan het einde van de middag is Ollie alsnog gestart voor een leuke vlucht over het kasteel. Let vooral op hoe hij de paraglider achterna zit!
At the end of the afternoon Ollie launched and had another great flight over the castle. Watch how he chases a paraglider!
maandag 17 mei 2010
17 May Dag 8 / Day 8 rigging in the snow
Terug op HQ is er een discussie aan de gang over nieuwe GAP parameters: deze zijn aangepast vanwege de beperkte omstandigheden. Omdat er echter maar 2 dagen als echt vliegbaar worden gezien (dinsdag en vrijdag) streven ze ernaar om in ieder geval goede taken te kunnen zetten, met de huidige parameters is dat een te grote uitdaging. We gaan het ermee doen.
Om kwart voor 12 geeft onze weerman nog steeds het signaal dat het niet vliegbaar wordt, maar het weer is in enkele uren al zo veranderd, dat we nog steeds hopen. Om 12 uur krijgen we een sms dat we naar boven gaan en ineens lijkt het erop dat het gaat gebeuren. Boven aangekomen is de top nog steeds in de wolken en de startramp wordt sneeuw vrij gemaakt. We staan in zeker 10 cm sneeuw op te bouwen en de zon breekt door, de hemel wordt blauw en ik heb er zin in. We hebben een taakbriefing rond 13.00 uur en zetten een taak die veilig moet zijn, maar ook een echte taak moet bieden. De wind komt echter nog steeds uit het westen en dat is geen goed signaal. Iedereen lijkt het wel naar z'n zin te hebben in de sneeuw en zon opbouwen, een beetje sneeuwballen gooien en genieten van het uitzicht. Onze taak is een kleine taak langs de rand van het gebergte over 45 km. We krijgen geen startgates, ieders individuele starttijd telt, zodat we geen drukte voor de start krijgen. Dit omdat we zoiezo een lage wolkenbasis hebben en omdat na ons de ridgids ook nog willen vliegen. We gaan starten vanaf 14.35 en ik ga me klaar maken bij mijn vleugel. En nog voordat ik het echt in de gaten heb, hoor ik Heather roepen dat we een briefing hebben. Ineens zie ik ook het regengordijn in de vallei en uiteindelijk haasten we ons om af te breken. Niemand gaat vrij vliegen vanwege het voorspelde gustfront en we komen zelfs niet eens van de berg af omdat er te veel wind staat waardoor de gondel niet gaat. En zo leek het er even op dat we zouden gaan vliegen, maar gebeurde het toch niet.
Back at HQ there is a discussion going on about the new GAP parameters: these have been adapted to the limited circumstances. Because they see only 2 days as good flying days (Tuesday and Friday), the organizations strives to set suitable tasks and with the present parameters that is too big a challenge.
At 11:45 our weatherman thinks we will not have a task, but the weather has changed so much over the past hours, that we are still hoping to fly. At 12:00 we receive a text telling us to go up and all of a sudden it looks likes it is going to happen. On the top, we are still in the clouds and the ramp is being made snowfree. We rigg in at least 10 cm of snow and then the sun starts to shine, the sky turns blue and I'm happy. There is a task briefing at 13:00 and we set a safe but good enough task of 45 km along the rigde. The wind still comes from the west, which is not a good sign. All pilots seems to enjoy themselves rigging in the sun and snow, we through snowballs and enjoy the view. We don't get startgates, your individual startingtime counts, in order to avoid a lot of pilots hanging low over launch. And the ridgids also want to fly. We launch at 14:35 and I'm getting ready to get in line. And before I really know what is going on, Heather calls for a briefing. And then I see the raincurtain in the valley and we rush to break down the gliders. Nobody goes for free flying because of the predicted gustfront, and we don't even get off the mountain, because the wind is too strong for the gondel to go down. It looked for a couple of hours that we might fly, but then it didn't happen again.
Abonneren op:
Posts (Atom)
